วันพุธที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ការផ្តល់ក់ង់ដល់អ្នករៀនពូកែនិងការស៊ូ​​​នឹងជីវិត ​​9 7 2014




អ្នកដែលផ្តល់
១​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​កញ្ញា ជន សុជាតិ ជម្ទុកខាងឃុំអូម៉ាល់(ភូមិបឹងរាំង)
២ កញ្ញា រ៉់េន សារឿង (ដាក់សរសរ)
អ្នកទទួល
១យុវសិស្ស ណូន ស៊ីណាន ថ្នាក់ទី៩(ភូមិបឹងរាំង)រៀនជាប់លេខ១១
២យុវសិស្ស ណូន ស៊ីនួន ថ្នាក់ទី៨(ភូមិបឹងរាំង)រៀនជាប់លេខ២២
ដូចសុភាសិតខ្មែរបានពោលថា៖
តក់ៗ​ ពេញបំពង់ ឆុងៗកន្លះក្រហេត
និយមន័យ
​​​​                       សន្សំបន្តិចម្តងៗនាំអោយស្តុកស្តម្ភ ខ្ជះខ្ជាយនាំអោយស្តួចស្តើង
                                                                     អត្ថាធិប្បាយ
         តក់ៗពេញបំពង់ 
ទឹកត្នោតមួួយតំណក់ម្តង​​មួយតំណក់ម្តង លុះព្រឹកឡើងអាចពេញបំពង់បាន។ លោកប្រៀប
អត្ថន័យនេះទៅនឹង​ ការសន្សំបន្តិចម្តងបន្តិចម្តង​យូរទៅអាចគរជាគំនរបានយ៉ាងធំ ឬបានច្រើន
សន្ធឹកសន្ធាប់។ ជាពិសេស គេអាចក្លាយទៅជាអ្នកមានទ្រព្យសម្ប័ទស្តុកស្តម្ភមហាសាលបាន
ដូនជាៈ​​
.​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​អ្នកអង្រែកដើរផ្សារឆ្នាំងម្នាក់​​​​​​ ប្រឹងសន្សំលុយកម្លាំងញើសបន្តិចម្ដងៗ។ ទីបំផុតគាត់មក៏ក្លាយទៅជាគហបតីល្បីឈ្មោះក្នុងទសវត្សឆ្នាំ ៥០នាក្រុងភ្នំពេញ។​ គាត់បានស្ថាបនាពុទ្ធិកមហាវិទ្យាល័យព្រះសីហនុរាជ ជូនជាតិទុកជាកេរ ដោយទ្រព្យសម្បត្តិគាត់សុទ្ធសាធ។
   កណ្ដៀរខំប្រឹងជញ្ជូនគ្រាប់ធូលីដីយ៉ាងតូចសឹងមើលមិនឃើញបន្តិចម្តង បន្តិចម្្តង។ យូរទៅវាក៏ធ្វើ
ដំបូកមួយយ៉ាងធំបាន។
         ឆុងៗកន្លះក្រហេត
         ការខ្ជះខ្ជាយ ឬ ចាយវាឥតសណ្តាប់ធ្នាប់ ឬក៏ចំនាយឥតមានមូលហេតុ គឺចាយតាម
តែនឹកឃើញ របស់ដែលមិនចាំបាច់ត្រូវចាយក៏ចាយដែរ។ ចំនាយបែបនេះ នាំអោយទ្រព្យសម្ប័ទ
ចេះតែហីនហោច រៀវតូចស្តួចស្តើងរាល់ថ្ងែ ។​ ទីបំផុត គេសឹងតែរកឆ្នាំងដាំបាយពុំបានផង ។
         ស្រីកញ្ជើធ្លុុះក្នុងរឿង មាយើង នៃអក្សរសីល្ប័ខ្មែរ ។ ដោយនាងអាងថា ខ្លួនគេជាប្រពន្ធនាយ
សំពៅពាណិជករធំ ។ គេប្រើប្រាស់ទ្រព្យសម្ប័ទយ៉ាងខ្ជះខ្ជាយ ឆុងៗគ្មានគិតពីការហីនហោច ដូច
ជា ហែកកំណាត់សំពត់ថ្មីៗមកជូតលាមកកូន ជាដើម ។
           ថ្ងៃទី ២២ ៥ ០៦
 លី ថែលី អ្នករៀបរៀងភាគ១ ខទី១៦៧ ទំព័រលេខ២២៨

            សមាគមសម្តេច ជួន ណាត
           តក់ៗដូចទឹកត្នោត ព្រឹកឡើងសោតពេញបំពង់ ឬ(ដល់ព្រឹកសោតពេញបំពង់) បានមកទុក
ឲ្យគង់ កុំឲ្យបង់បាត់ឡើយណា។